Telefon çalıyor, Jim açıyor: “Merhaba, seni seviyorum”. –Bu aynı zamanda ilk kitabının adı.– Karşıdaki ses Pazar günkü yemeğe yanında altı arkadaşıyla geleceğini söylüyor. Her birine 100’e yakın insanın katıldığı Paris’teki evinde düzenlediği yemek davetleri komşunun şikayetiyle haftada ikiden, bire düşmüş, Pazar günlerine sabitlenmiş. Jim’in kendine biçtiği görev insanları birbirleriyle tanıştırmak, dünyanın böyle daha iyi bir yere dönüşeceğine inanıyor. Kendisine illâ bir şey demek gerekirse “mutlu anarşist”i tercih edeceğini söylüyor. 1960’ların özgürlükçü, dayanışmacı ortamında, ucuz kitap basan bir yayınevi açmış, öncü ve radikal Traverse Tiyatrosu’nu kurmuş, Edinburgh’da Fringe’i başlatmış Jim’in hikâyesi ilginç olduğu kadar ilham verici.